Tryb rozkazujący w języku niemieckim to często używana forma gramatyczna w codziennej rozmowie.
Tryb rozkazujący w języku niemieckim dotyczy 2. osoby liczby pojedynczej DU i mnogiej IHR oraz 3 osoby liczby mnogiej-formy grzecznościowej SIE.
du machst – mach! (zrób) ihr macht – macht! (zróbcie) Sie machen – Machen Sie! (proszę zrobić)
du trinkst – trink (pij) ihr trinkt – trinkt! (pijcie) Sie trinken – Trinken Sie (proszę pić)
W przypadku czasowników regularnych jak widać jest to dość proste.
Du : druga osoba liczy pojedynczej bez końcówki ST
Ihr : druga osoba liczby mnogiej
Sie (Pani/Pan) : forma bezokolicznikowa
Oto tabelka z przykładami czasowników w trybie rozkazującym :
|
Czasownik
|
Du ! |
Ihr ! |
Sie ! |
|
kommen
|
Komm ! |
Kommt ! |
Kommen Sie ! |
|
gehen
|
Geh ! |
Geht ! |
Gehen Sie ! |
|
kaufen
|
Kauf ! |
Kauft ! |
Kaufen Sie ! |
|
einkaufen
|
Kauf ein ! |
Kauft ein ! |
Kaufen Sie ein ! |
|
Sprechen |
Sprich ! |
Sprecht !
|
Sprechen Sie ! |
|
Lesen
|
Lies ! |
Lest ! |
Lesen Sie ein Buch ! |
|
bleiben
|
Bleib ! |
Bleibt ! |
Bleiben Sie hier ! |
|
Schreiben
|
Schreib ! |
Schreibt ! |
Schreiben Sie ! |
|
Essen
|
Iss ! |
Esst endlich ! |
Essen Sie ! |
|
Sein
|
Sei ! |
Seid ! |
Seien Sie bitte ehrlich ! |
|
Das Fenster aufmachen
|
Mach das Fenster auf ! |
Macht das Fenster auf ! |
Machen Sie das Fenster auf ! |
|
aufstehen
|
Steh auf ! |
Steht auf ! |
Stehen Sie auf ! |
|
einschlafen
|
Schlaf ein ! |
Schlaft ein ! |
Schlafen Sie ein ! |
Tryb rozkazujący w języku niemieckim jest najłatwiejszy w formie grzecznościowej i w przypadku czasowników regularnych, gdzie ucina się końcówkę st w 2 os. l.poj.
Oto przykładowa zdania:
Mach endlich die Hausaufgabe – Zrób w końcu pracę domową
Trinkt schneller die Milch aus – Wypijcie szybciej mleko
Ziehen Sie sich wärmer an – Proszę się cieplej ubierać
Arbeite besser und schneller – pracuj lepiej i szybciej
Vorbereite dich gründlich für den Mathetest – przygotuj się szczegółowo do testu z matmy
Leg(e) dich auf dem Bett – połóż się na łóżku
Hab(e) mein Auto – miej mój samochód
W 4, 5 przykładzie pokazane są przypadki, gdzie do odmiany wyrazu w 2 os. dodana jest literka -e. Nie może być samo Arbeit, ponieważ oznacza to pracę a nie pracuj. Są również czasowniki, że można dodać literkę e lub nie (dwa ostatnie przykłady).
Generalnie czasowniki, których temat kończy się na „-t”, „-d”, „-ig” oraz te, które ostatnią spółgłoską jest „-m”, „-n”, otrzymują w formie trybu rozkazującego samogłoskę „-e”.
Befehl ist ein Befehl – rozkaz to rozkaz
Poznaj listę 30 najpopularniejszych CZASOWNIKÓW NIEMIECKICH
Tryb rozkazujący w języku niemieckim jest dość łatwym pojęciem. Trzeba tylko znać odmianę czasowników niemieckich.
2017 Copyright by Beata Jodel
